Cursisten vertalen gedichten
Onze cursisten Nederlands kropen tijdens de les in hun poëtische pen en vertaalden (een deel van) een gedicht uit hun moedertaal naar het Nederlands. Geniet hieronder mee van hun wondermooie creaties en laat je vervoeren naar een wereld vol raven, veerboten en fruitbomen.
De raaf
Eens op een trieste middernacht, terwijl ik zwak en moe, over vele vreemde en rare boeken van vergeten kennis nadacht, terwijl ik dommelde, bijna in slaap, kwam er plotseling het geluid van kloppen alsof iemand die zacht tikt – tikt aan de deur van mijn kamer.
“Het is een bezoeker” mompelde ik, “die aan de deur van mijn kamer klopt. Dit alleen en niets anders.”
…
Oh, ik herinner me duidelijk dat het in de koude en donkere maand december was, en dat elke eenzaam stervende genster zijn geest liet over de vloer.
Gretig wenste ik de volgende dag. Tevergeefs probeerde ik een uitstel van rouw van mijn boeken te lenen – rouw om de verloren Leonore – om het stralende meisje die de engelen “Lenore” noemen – nameloos van nu af aan.
Edgar Allan Poe, uit het Engels vertaald naar het Nederlands door Nelson Goering
Het lied van de veerboot
Ik geloof in de eenzame mens
in hij die eenzaam dwaalt
die niet hondachtig loopt naar zijn geur
die niet wolfachtig vluchtte voor mensengeur:
Tegelijk mens en anti-mens.
Hoe kan men gemeenschap bereiken?
Vluchten de bovenste en de buitenste weg:
Dat wat vee is in anderen is vee ook in jou.
Wandelen de onderste en de binnenste weg:
Dat wat bodem is in jou is bodem ook in anderen.
Moeilijk om aan jezelf te wennen.
Moeilijk om aan jezelf te ontwennen.
Wie dat doet, zal toch nooit verlaten worden.
Wie dat doet, zal toch altijd solidair blijven.
Het onpraktische is het enige praktische
op het laatst.
Gunnar Ekelöf, uit het Zweeds vertaald naar het Nederlands door Andreas Widoff
De vreugde en het verdriet van het moment
Tussen het gebroken lied en de ontwaakte echo,
De golf en de blote voet die spoedig onder water zal onderdompelen,
De komst van een brief en de stempel verwijderen met haast,
Tussen de uitnodiging en de reisochtend,
Tussen de uitgestoken hand en de fruit van een boom,
Slaapt de vreugde die zoetste regens aan de grond geeft,
Tussen de lip en de rand van de beker waarin de wijn schijnt…
Maar alle vreugde wordt betaald met het verdriet van haar overlijden.
Leopold Staff, uit het Pools vertaald naar het Nederlands door Gosia Kozusznik